- binamaz
- прил. не совершающий намаз (молитву); не богомольный, не молящийся
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
binamaz
Смотреть что такое "binamaz" в других словарях:
binamaz — bȋnamāz m DEFINICIJA reg. pejor. onaj musliman koji ne obavlja redovno svakodnevne molitve, koji ne obavlja namaze ETIMOLOGIJA tur. ← perz. bī: bez + namāz v. namaz … Hrvatski jezični portal
bînamaz — (F.) [ زﺎﻤﻥ ﯽﺑ ] beynamaz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
binamaz — f. namazsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
beynamaz — sf., din b., Far. bīnamāz Namaz kılmayan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
BEYNAMAZ — (Bak: Bînamaz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
